17 Şubat 2011 Perşembe

wide wide screen

nereye baksam ekran görüyorum. detaylarla boğuştuğum son birkaç günde bilgisayara o kadar yaklaştım ki gözümün görüş açısının kapsadığı her şey bir geniş ekran parantezinde. bakışlarımı kaçıramıyorum bile, sanki birisi bağlama büyüsü yapmış da beni şu likit aynanın önüne sabitlemiş. akşama kadar yerimden kalkmadığım gibi kahveyi bile iş arkadaşıma yaptırıyorum. içine girdiğim proje yoluna girdi, geçen haftaki otelin de işverenler tarafından çok beğenildiğini duyunca iş hayatındaki moralim ve kendime güvenim biraz arttı fakat bu sırada dibe çakılan bir özel hayatım oldu. akşamları konuşmak istesem bile beynim gerekli tepkileri veremediğinden ilişkinin oldukça kötüye gittiğinden başka bir şey söylemeyeceğim. burası ve bunun gibi mecralar bu konuları konuşmak için doğru yerler değil, yeni yeni öğreniyorum.

sağ gözümüm seğirmesi iki gün önce bitti ve bayrağı sol gözüm aldı. 4x100 bayrak yarışında bile böyle senkronlar olmuyor. beynim, gerçeği kaybetti ve kendimi .c4d uzantılı bir dosya gibi hissediyorum. en arkada hafiften patlayan ışık ve iyice ağırlaşan sahnenin render süresi canımı sıksa da, kullanmayı unuttuğum "dünyanın sonu değil ya" savunması tekrar işe yaramaya başladı. akşamları otele döndüğümde kitap okumak ise fantastik edebiyat gibi kaldı yine, aptal televizyon programlarına bakmak aptallaşan benliğime yakışıyor. programları ve bitmeyen reklamları bile büyük bir iştahla izliyorum fakat başucumda nöbet tutan birbirinden nefis kitaplarda bir sayfa bile ilerleyemiyorum. uykum geliyor, dikkatim dağılıyor ve ne okuduğumu anlamadan sayfaya bakıyorum.

aynı eski günlerdeki gibi george, aynı eski günlerdeki gibi. oteldeki son bir ayıma girdiğimi düşünüyorum, bu işin en fazla üç ay süreceği gün gibi ortada, elektrikli ocaktan ve çalıştığını iddia eden buzdolabından sıkıldım. bilgisayarda oyun oynamak ve fantastik dünyalarda dolaşmak istiyorum. bilgisayarım hala iyi bir bilgisayarken hakkını vermem lazım. bakalım ailemin burada olması her şeyi on kat daha fazla kolaylaştıracak.

şimdi modele ve gözümü alan geniş ekrana dönebilirim. haftayı da bu dalavereyle kapatır ve mayışa bir hafta daha yaklaşırım. hafta sonu allstar var diye delicesine mutlu olduğum günlerin geride kaldığı vasıfsız zamanlardayım.


Hiç yorum yok: